ఆశ్రిత్ ఆలయ దర్శన యాత్ర
(తీర్థయాత్రల కొరకు సంప్రదించండి: 9848896048)
అథ తృతీయోధ్యాయ ప్రారంభః
శ్లో!!
కార్తీకేమాసి రాజేంద్ర స్నానదాన జపాదికం!
లేశంవాకురుతేమర్త్యః తదక్షయ్య ఫలం స్మృతమ్!!
దయచేసి షేర్ చేయగలరు
ఓ జనకమహారాజా! వినుము. కార్తీకమాసంలో స్నానము, దానము, జపము మొదలైన పుణ్యములలో స్వల్పమైనను చేసిన యెడల, ఆ స్వల్పమే అనంతఫలప్రదమగును. స్త్రీలు మరియు పురుషులు, అస్థిరమైన శరీరమును నమ్ముకుని శరీరకష్టమునకు భయపడి కార్తీకవ్రతమును జేయని యెడల, నూరుమారులు కుక్కగా పుట్టుదురు. కార్తీక పున్నమిరోజున స్నానదానములు, ఉపవాసమును జేయని మనుష్యుడు కోటిమారులు చండాలుడై జన్మించును. అట్లు చండాలుడై పుట్టి, చివరకు బ్రహ్మరాక్షసుడైయుండును.
ఈ విషయంలో ఒక పూర్వకథ గలదు. చెప్పెదను వినుము. ఆ ఇతిహాసము తత్వనిష్ఠునిదై యున్నది. గనుక దానిని వినుము. ఆంధ్రదేశమందు తత్వనిష్ఠుడనైన ఒక బ్రాహ్మణుడు ఉన్నాడు. అతడు సమస్త శాస్త్రములను చదివినవాడు, అబద్ధమాడనివాడు, ఇంద్రియాలను జయించివాడు, సమస్త ప్రాణులందు దయగలవాడు, తీర్థయాత్రలందా ఆసక్తి గలవాడు.
ఓ రాజా! ఆ బ్రాహ్మణుడు ఒకసారి తీర్థయాత్రకువెళ్ళుచు గోదావరి తీరమందు ఆకాశమునంటియున్నట్లుండి ఒక మర్రిచెట్టు మీద ముగ్గురు బ్రహ్మరాక్షసులనుజూచెను. ఆ బ్రహ్మరాక్షసులకు తలవెంట్రుకలు పైకి నిక్కియున్నవి, నోరు వికటముగానున్నది, శరీరము నల్లగానున్నది, ఉదరము కృశించియున్నది, నేత్రములు, గడ్డము, ముఖము ఎర్రగానున్నవి, దంతములు పొడుగుగానున్నవి. చేతిలో కత్తుల పైన పుర్రెలు కలిగి సర్వజంతువులను భయపెట్టుచుండిరి.
ఆ రాక్షసుల భయముచేత ఆ మర్రిచెట్టు సమీపమందు పక్షులు, మృగములు సంచరించుటయే లేదు. ఆమేరకు పర్వతసమాన శరీరులగు ఆ బ్రహ్మరాక్షసులు నిత్యమూ పశువులు, పక్షులు మొదలైన జంతుజాలముల ప్రాణములకు భయాన్ని గొల్పు భయంకర శబ్దములను జేయుచుండేవారు. అనేక కార్తీక వ్రతములాచరించిన ఆ తత్త్వనిష్ఠుడు దైవవశముచేత మార్గమున పోవుచు, మర్రిచెట్టుమీదనున్న ముగ్గురు బ్రహ్మరాక్షసులను చూసెను.
తత్త్వనిష్ఠుడు భయపడి శ్రీహరి పాదారవిందములను స్మరించుచు, దేవేశా! నన్ను రక్షించుము. లోకేశా! నారాయణా! అవ్యయా! నామొర ఆలకించుము. సమస్త భయముల నశింపజేయు దేవా! నాభయమును పోగొట్టుము. నాకు నీవే దిక్కు. నీవు తప్ప నన్ను రక్షించడానికి సమర్థులెవ్వరును లేరు. ఈ ప్రకారము హరిని గూర్చి మొరబెట్టుచు, వారి భయమున పరుగెత్తుచున్న బ్రాహ్మణుని చూసి బ్రహ్మరాక్షసులు వానిని భక్షించు తలంపుతో అతనివెంబడి పరుగెత్తసాగిరి.
ఇట్లు కొంత దూరము పోగానే వెనుకకు తిరిగిన ఆ బ్రాహ్మణుని దర్శనము వలన బ్రహ్మరాక్షసులకు జాతి స్మృతిగలిగినది.
ఓ రాజా! తరువాత వారు ఆ బ్రాహ్మణునిముందు భూమియందు దండప్రణామములాచరించి, అంజలిపట్టి నమస్కరించి అనేక వాక్యములతో ఇట్లనిచ్చిరి:
బ్రాహ్మణోత్తమా! మీ దర్శనమువలన మేము పాపరహితులమైతిమి. మీరాక మాకు ఉపకారము కొరకయినది. అది న్యాయమే, మహాత్ములు జీవించుట యాత్ర చేయుటలోకమును ఉద్ధరించుటకు ఉపకారము కొరకే అగునుగదా.
బ్రాహ్మణుడి మాటలను విని భయమును వదలి మంచి మనస్సుతో ఇట్లనియెను: మీరు ఎవరు? ఏకర్మచేత మీకిట్టి వికృతరూపములు గలిగినవి. లోకనిందితమైన ఏకర్మను మీరు పూర్వమందు చేసినారు. భయమును వదలి సర్వమును నాకు జెప్పుడు.
తర్వాత రాక్షసులు తాము చేసిన నింద్య కర్మలను వేరువేరుగా తలంచుకొని ఆ బ్రాహ్మణునితో ఇట్లని విన్నవించిరి.
మొదటి బ్రహ్మరాక్షసుడు ఇట్లు పల్కెను: అయ్యా! నేను పూర్వజన్మమందు ద్రావిడదేశములో మందరమను గ్రామమునకు గ్రామాధికారిని. బ్రాహ్మణులలో నీచుడను. కఠినముగా మాటలాడువాడను. ఇతరులను వంచించు మాటలను మాట్లాడుటలో నేర్పరిని. నాకుటుంబలాభము కొరకు బ్రాహ్మణుల ధనమును చాలా అపహరించితిని. బంధువులకు గాని బ్రాహ్మణులకు గాని ఒకనాడయినను అన్నమును బెట్టియెరుగను. బ్రాహ్మణులసొమ్ము స్నేహముచేత హరించుటచేత ఏడుతరములు కుటుంబము నశించును. దొంగతనముగా బ్రాహ్మణుల ధనమపహరించిన యెడల సూర్యచంద్ర నక్షత్రములుండువరకు కుటుంబము నశించును. తరువాత మృతినొంది యమ బాధలను అనేకములనొందితిని. ఆదోషము చేతనే భూమియందు బ్రహ్మరాక్షసుడనై జన్మించితిని. కనుక బ్రాహ్మణోత్తమా! ఈ దోషము నశించు ఉపాయమును విచారించి క్చెప్పుము.
అందులో రెండవవాడిట్లు చెప్పెను: అయ్యా! నేను ఆంధ్రదేశమందుండువాడను. నేను నిత్యము తల్లిదండ్రులతో కలహించుచుండి వారిని దూషించుచుండువాడను. ఇదిగాక నేనును, నా భార్యాపిల్లలును, షడ్రసోపేతమైన అన్నమును భుజించుచు నాతల్లిదండ్రులకు మాత్రము చద్ది అన్నమును పెట్టుచుండువాడను, బంధువులకుగాని, బ్రాహ్మణులకుగాని, ఒకనాడయినను అన్నమును పెట్టినవాడనుకాను. మరియు ధనమును విస్తారముగా ఆర్జించియుంటిని. పిమ్మట నేను చనిపోయి యమలోకమందు యెనిమిదియుగముల వకు యమబాధలనుబొంది బ్రహ్మరాక్షసుడనై భూమియందు జన్మించితిని. ఓ బ్రాహ్మణోత్తమా! నాకీపాపము తొలగు ఉపాయము జెప్పి నన్ను ఉద్ధరింపుము.
తర్వాత మూడవవాడు నమస్కరించి తనస్థితిని ఇట్లు చెప్పెను: *అయ్యా! నేను ఆంధ్రదేశ నివాసిని. బ్రాహ్మణుడను. విష్ణ్వాలయమందు స్వామికి అర్చకుడను. స్నాన సంధ్యావందనములను విడిచి స్వామి పూజను వదలి పరనిందలను జేయుచు విశేషముగా మాటలాడుచు కఠినుడనై దయాశూన్యుడనై తిరుగుచు దేవాలయమందు భక్తులు వెలిగించు దీపములలోని నెయ్యి నూనెను అపహరించి వేశ్యాగృహమందు దీపములను పెట్ట
